به مناسبت مرگ دلخراش قهرمان اسطوره ای بسکتبال، کوبی برایانت

مرگ دلخراش کوبی برایانت، برای جامعه ورزشی و بسکتبال  NBA  و در میان قهرمانان حرفه ای، یک شوک بود. من عمیقا از مرگ او متاسف شدم. او از خصائلی برخوردار بود که “منتور” و در همان حال مربی سالیان او:

 Tim S Grover در کتاب relentless آنها را تعریف کرده است. آن خصائل، ویژگیهای “رهبر” را در میدان ورزش حرفه ای، و به گمان من و حتی با تعبیر خود نویسنده کتاب مذکور، در همه عرصه های پیکار زندگی و از جمله در سیاست حرفه ای، توصیف میکنند. مربی برایانت در آن کتاب، “قهرمانان” را در سه کاتگوری، در سه حرف C قرار میدهد:

Cooler, closer, cleaner

 اینها هر کدام “رهبر” و قهرمان میدان اند، اما آنکس که نویسنده او را با همان تعبیر relentless توصیف کرده است، رهبر و قهرمان واقعی  مینامد.

یک شخصیت با کاراکترهای  Cooler چنین توصیف شده است:

او محتاط است، منتظر میماند تا به او بگویند چکار کند. او دیگران را نگاه میکند که ببیند چگونه پیش میروند و سپس، به دنبال “رهبر” آن دیگران راه می افتد. او از خود راضی میشود اگر وقتی نقش خوبی در مورد معینی بازی کند، “دستی بر پشت او بزنند” و یا با یک “آفرین” گفتن از او تشکر کنند. او یک “دنباله رو” است و نه “تصمیم گیرنده”. او تا حدودی از پس برخی “فشار”ها وقتی که اوضاع خوب پیش میرود بر می آید، اما هنگامی که اوضاع بحرانی و متشنج میشود، او از خود رفع مسئولیت میکند و “خطاها را بر گردن دیگران” می اندازد. او حتی میتواند در یک مورد معین، نقش بزرگی ایفا کند، اما مسئولیت نتایج  و عواقب تلاش و مبارزه، را برعهده نمیگیرد.

یک closer چنین خصائلی دارد:

او از عهده بسیاری از مراحل فشار و سختی بر میآید. اما فقط در لحظاتی که او را در موقعیت مناسب بگذارید و به او بگوئید چکار کند. از این نظر او در مواجهه با موقعیت های “غیر قابل انتظار”، راحت نیست.

این نوع “رهبر”ها، در پی “جلب توجه”اند و دنبال “شهرت” و شنیدن نام خود هستند. فوق العاده برایشان مهم است که “دیگران” در باره انها چه فکر میکنند؟  “هدف” و “نتیجه” برای آنها مهم نیست، نام در افکار عمومی مهم است.

یک cleaner به این معنی است که چون یک “نظافت چی”، کلید همه درها را دارد. برای یک relentless، قضاوت دیگران و اینکه او چگونه انتظارات آنها را برآورد کند، و یا دیگران چگونه او را قضاوت میکنند، جائی ندارد. یک relentless فقط انتظار دارد او را با دفاع از اصولش و با “نتایج” تلاشهایش قضاوت کنند. او “تصمیم میگیرد”، “به تصمیم خود پایبند میماند”، “عمل” میکند که پیروز شود، و این سیکل را مدام “تکرار” میکند.

برای یک relentless، “محدویت” وجود ندارد. انگیزه درونی او درست در لحظه ای که یک پیروزی را بدست میآورد و تثبیت میکند، به او ندا میدهد: “پیروزی بعدی”.

پیروزی برای یک relentless این نیست که با کسب یک موفقیت “به خود لبخندی بزند”، بلکه چشم در چشم واقعیت دوختن است برای “تغییر آن” طبق انگیزه ها و اصولی که به آنها اعتقاد دارید.

استراتژی یک  relentless این نیست که خود را به سطح رقبا تنزل بدهد، او هرکز هرکز، با هیچکس دیگر رقابت نمیکند، بلکه این آنها هستند که باید با او رقابت کنند.

relentless یعنی رسیدن به آنچه که “غیر ممکن”  تصویر میکنند.

relentless یعنی اینکه هرکز از موفقیتهای بدست آمده و از خود راضی نباشید و مدام به نقطه پیروزی بعدی که هنوزهم وجود ندارد، فکر کنید.

کوبی برایانت یکی از اسطوره های رده cleaner و relentless در سلسله مراتب “رهبری” و مبارزه در بسکتبال حرفه ای بود. او در مسابقه خداحافظی با بستکبال، به تنهائی ۶۱ امتیاز نصیب تیم Lakers کرد.

امثال کوبی برایانت برای من، الگو اند، آن زمان که پرنسیپهای یک relentless و یک  cleaner در عالم سیاسی به میان می آید.

منصور حکمت، برای من، نمونه برجسته یک رهبر افسانه ای و حرفه ای در دفاع از اصول و مبانی کمونیسم کارگری است. این وجه اشتراک، موجب شد که در مرگ اسطوره بسکتبال حرفه ای، عمیقا اندوهگین شوم.

اصول کوبی برایانت در ورزش حرفه ای راهنمای ما در مبارزه سیاسی حرفه ای نیز هستند. چون او، و چون مارکس و انگلس و لنین و منصور حکمت، یک مبارز حرفه ای کمونیسم کارگری با کسی رقابت نمیکند، به دنبال محبوبیت و شهرت نیست و از فشار قضاوتها و سنتهای جامعه ناچار به “دنباله روی” و یا امتنان از خود، بخاطر یکی چند موفقیت و پیروزی مقطعی، نمییشود، سعی میکند که مدام به پیش برود و مدام “اصول” خود را در برابر جامعه قرار بدهد تا او نه به سطح افکار عمومی و احساسات و عواطف و هیجان های زودگذر، که جامعه را به سطح توانائی و عمق خویش در پافشاری بر اصول خود، ارتقاء بدهد.

یاد کوبی برایانت، عزیز و گرامی باد!

۲۷ ژانویه ۲۰۲۰

Iraj.farzad@gmail.com