Archive for the ‘Uncategorized’ Categoryسلام … گرامی! من نوشته های مورد اشاره شما را خواندم. از نظر فکت و فیگور، بخشهائی از اطلاعات موجود در اینترنت را گرد آورده است که بطور در خود، مثبت است. اما این یک نتیجه گیری من بطور درخود، مجزا از صفحه سیاست و به شکل مجرد آن است. وقتی که کمی بیشتر تعمق کردم و آن تبیین را در سطح اجتماعی و تاریخی قرار دادم، فورا متوجه شدم که اصطلاح و تبیین “نئولیبرالیسم”، فراتر از جنگ بر سر مقوله ها در دایره ای تنگ و در حاشیه تحولات جامعه، به عنوان یک تبیین، نقطه مشترک طیف نسبتا وسیعی از چپ مدعی نوعی “مارکسیسم” شبه اسلامی از جمهوری اسلامی است، طوری که یک عنوان همان نوشته ها چنین است: “انقلابی که مقهور نئولیبرالیسم شد”. حلقه “گم شده” را یافتم. این اصطلاحی است که توسط همه این طیفها، از بهمن شفیق گرفته تا فریبرز رئیس دانا و “مارکسیست های علنی”، مورد استفاده است. جمهوری اسلامی در انقلاب، نماینده نئولیبرالیسم است، دو خرداد، نئولیبرالیسم است، روحانی و دولت امید و حتی اصولگرایان معتدل نئولیبرالیسم اند. با خودم فکر کردم که این صف در مقابل کدام تبین دیگری، چنین متحد و یکپارچه است؟ Posted in: Uncategorized | No Comments » صحنه هائی که مردم ایران از خیزش میلیونی تهران در سال ۱۳۸۸ تاکنون، خلق کرده اند، حتی در روزهای انقلاب ۵۷ بدیل و پیشینه ای ندارند. رژیم اسلامی با دست بردن به تحریک احساسات ارتجاعی و نوحه خوانی در ماجرای قتل قاسم سلیمانی به این توهم دچار شد که به آمریکا، اروپا و جهانیان نشان بدهند که “انقلاب اسلامی زنده است” و کماکان هل من مبارز میطلبد! اما فقط یک بهانه و اتفاق، ساقط کردن هواپیمای اوکراینی توسط سپاه پاسداران، کافی بود که مردم ایران همراه با دانشگاه و دانشجویان به همان جهانیان بفهمانند که نظام اسلام سیاسی با “رهبر الدنگ”اش در سرازیری سقوط است. سیر رویدادها چنان سریع پیش میروند و این ظرفیت چنان در ابعاد غیر قابل تصور به صحنه آمده اند، که “تحلیل” اوضاع به جای روشن کردن سیر آتی، از خود تحولات عقب تر است. رادیکال ترین رویکرد، در مسابقه برای بدست آوردن رتبه اول در “دنباله روی” از سیر حرکت جامعه خودنمائی کرد. Posted in: Uncategorized | No Comments » کورش مدرسی، در رابطه با تشنجی که بین جمهوری اسلامی و آمریکا پیش آمده است، یک مطلب خود را که در فوریه ۲۰۰۶ نوشته است، “جنگ، مواضع و جنگ مواضع” بازتکثیر کرده است. آن مطلب دو “درس” دارد و یک فراخوان. Posted in: Uncategorized | No Comments » احساسات و هیجان و تحریک عواطف، نه تنها در سیاست که در هیچ عرصه فعالیت “حرفه ای” جائی ندارند. خامنه ای، تحریک عواطف اسلامی را در ماجرای چرخاندن تابوت قاسم سلیمانی در این رویکرد حرفه ای برای نجات اسلام سیاسی، چنین فرموله کرد: “شهادت او زنده بودن انقلاب در کشور ما را به رخ همه‌ی دنیا کشید. عده‌ای می‌خواستند وانمود کنند که انقلاب در ایران مرده و از بین رفته و تمام شده. البته عده‌ای هم سعی می‌کنند این اتفاق بیفتد. شهادت او نشان داد که انقلاب زنده است”. Posted in: Uncategorized | No Comments » جناب محمود دولت آبادی، با قتل قاسم سلیمانی، نتوانست با خاری که بر دلش نشست، “بسازد”. آمار کشته ها در حدود یک هفته قبل از “پرواز آسمانی” آن سردار اسلام و بدست امثال این شهید ادبای مشروطه و مشروعه طلب، دستکم ۱۵۰۰ نفر اعلام شد. ۱۵۰۰ نفر از کسانی چون پویا بختیاری که پدرش شاید حتی بیشتر از امثال قاسم سلیمانی، “جانباز” بود و در “جنگ تحمیلی” از سرداران واقعی تر. خاطر مبارک جناب دولت آبادی مستحضر است که همقطاران سردار سلیمانی حتی از برگزاری مراسم دفن این بیش از ۱۵۰۰ نفر با وحشیگری تمام و در اوج بی رحمی اسلامی جلوگیری کردند، اما همزمان در چرخش و گردش تابوت قاسم سلیمانی، بویژه در آن شهرها که بیشترین قربانی را داشته است، نتوانسته است با این “خار در دل” چه سازد؟ این فقط یک تملق در آستان جنایتکاران نیست، تف کردن به وجدان جامعه و تهی شدن از هر احساس انسانی و حتی روحیه “هم وطنی” است. ننگ بر شما! Posted in: Uncategorized | No Comments » خبر کشته شدن قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران، چنین مخابره شد: [بامداد جمعه ۱۳ دی ماه (سوم ژانویه ۲۰۲۰) خودروی حامل سرلشکر قاسم سلیمانی و همراهانش در نزدیکی فرودگاه بغداد “هدف حمله بالگردهای ارتش آمریکا” قرار گرفت. گروه حشد الشعبی، سازمان شبه‌نظامیان شیعه مورد حمایت جمهوری اسلامی اعلام کرد که ابومهدی مهندس، معاون فرمانده این گروه یکی از همراهان قاسم سلیمانی بوده که در حمله بامداد جمعه کشته شده است. گفته می‌شود ابومهدی مهندس و شماری از فرماندهان ارشد حشد الشعبی برای استقبال از قاسم سلیمانی که احتمالا از سوریه یا لبنان به عراق سفر کرده بود به فرودگاه بین‌المللی بغداد رفته بودند.”] Posted in: Uncategorized | No Comments » در باره این موضوع مقالات زیاد و مصاحبه هائی چند انجام شده است. تا جائی که به “مفهوم” این پدیده مربوط است و در شکل “انتزاعی” آن، من تحلیل و ارزیابیهائی را که مهرداد وهابی و ناصر مهاجر در مصاحبه با سایت اخبار روز ارائه داده اند، با دیدگاه خود، فقط در همین سطح تجرید، نزدیکتر می بینم. اما بطور “مشخص” و در رابطه با حاکمیت اسلام سیاسی بر جامعه ایران، نئولیبرالیسم هیچ جایگاه و اهمیت سیاسی ندارد. نکته ای که برخی دیگر، از جمله فریبرز رئیس دانا، اقتصاددان “داخل” کشوری و مهرداد درویش پور، “جامعه شناس” خارج کشوری، هر دو آکنون “دکتر” و در ایام جوانی فعال “رازلیق” و “پیکار”، را بر آن داشت تا با مشاهده یک “پلاکارد” در جریان ۱۶ آذر سال جاری، بحث نئولیبرالیسم را به عنوان شاخص شناخت ساختار حاکمیت اسلام سیاسی، طرح سازند. پرداختن به “نئولیبرالیسم در ایران و در این شکل مشخص، موضوع این نوشته است. Posted in: Uncategorized | No Comments » مطلبی را که میخوانید در سال ۱۳۶۷ توسط منصور حکمت در نقد مواضع محفل موسوم به “مدخلی ها” و یا “بحرانی” ها نوشته شده است. این نوشته را من در مجموعه: “برخی دست نوشته ها و آثار منتشر نشده منصور حکمت” گرد آورده و در مه سال ۲۰۱۱ به شکل کتاب منتشر ساختم. برای دسترسی به نسخه پی دی اف کتاب اینجا را کلیک کنید Posted in: Uncategorized | No Comments » |