Archive for خرداد ۲۵ام, ۱۳۹۶آقای رضا مقدم، بار دیگر علیه “راست روی” و این بار با عنوان “حزب کمونیست ایران، سیگنال به چپ و چرخش به راست” به میدان آمده است. اینکه همه با هر رویکرد به تظاهر نمود دیگری از ناسیونالیسم کُرد در راس “کومه له” پرداختند، و حزب کمونیست ایران در دنیای واقعی جز یک تابلو، موجودیت عینی ندارد، اما ایشان به “حزب کمونیست ایران” بند کرده است، خود رسالتی که شناسنامه و هویت جدید اینها مُکلفشان کرده است. هدف، نه فقط اکنون، بلکه در ١۸ سال نشانه گرفتن و “افشاء گری” علیه “کمونیسم” است. او طی این ١۸ سال عمدتا با تمرکز بر “جریانات کمونیسم کارگری”، و اکنون با شادی و شعف از سیاست کومه له در هم آوائی با استراتژی و تاکتیکهای ناسیونالیسم کُرد، کمونیسم را آماج گرفته است. کتاب مقدم: “در انتهای راه” در حقیقت “بن بست کمونیسم” را در برابر مناسبات منحط و فاسد محافل بجای مانده از کمپین انتقال طبقاتی قرار میدهد، تا بهر حال کسانی باشند که تا آخر در آن مسیر بد فرجام حضور داشته باشند. یا اگر هم قرار است روال تاکنونی را ادامه بدهند و باز منقبض تر، و – ” روی دُم” همدیگر پا بگذارند و پورنوگرافی و ادبیات مستهجن را به نام “ادبیات کارگری” زینت بخش سایتهایشان کنند- (همه از خودشان و ماتریال فحش و فضیحتها و فرهنگ لومپنی و چارواداری در توضیح جدائی ها و انشقاقهای ادامه دار)، اما در هر حال فراموش نکنند که در کُنج انزوا از همان محافل عقده ای و منزوی نیز، به پلاتفرم نفرت از کمونیسم کارگری وفادار بمانند. مقدم نشان داده است که او در انجام این رسالت رسوا، تاریخ تولد هیجده سالگی اش را در اطراقگاه جدید به هر مناسبت و بی مناسبت، نه مصادف با یک روز در آوریل سال ١۹۹۹، که چندین بار در سال چراغانی میکند. Posted in: Uncategorized | No Comments » |