Archive for اردیبهشت, ۱۳۹۷دوست گرامی جمال بزرگپور به نوشته من،”دیالوگ ناممکن” عکس العمل نشان داده است. او با این جمله آغاز کرده است: “این فرهنگ در چپ کە رفیق ایرج آنرا خوب نمایندگی میکند نمیخواهد قبول کند کە وقت آن رسیدە و شاید هم دیر شدە باشد کە باید دنبال ممکن ها بود”( چپ، ممکن ها و ناممکن ها. خط تاکیدها همه جا از من است) و سپس به زمینه واقعی آن “ممکن”ها چنین اشاره کرده است: Posted in: Uncategorized | No Comments » روزهای اول مه فرامیرسند. این روز، اما، فقط یک روز و برپائی مراسم و تظاهرات و راهپیمائی و خواندن سرود انترناسیونال نیست. این روز، فقط روزی نیست که پلیس سوار بر اسب با سگهای تربیت شده شان و مسلح به سلاح و با سپر و کلاه خوود، برای اعلام بیانیه طبقه سرمایه دار، یعنی ازلی بودن سیستم بردگی مزدی، چهارچشمی مراقب اند تا داغ لعنت خورده ها، “برنخیزند”. این روزها، همچنان “روزهای مه” سال های دهه ۶۰ قرن نوزدهم، شروع قیام بردگان عصر سرمایه داری دقیقا در بطن مدرن ترین و صنعتی ترین شکل توسعه آن است، که حالا دیگر به دورافتاده ترین نقاط جهان رسوخ کرده است. Posted in: Uncategorized | No Comments » رضا مقدم، “کتاب” خود، ” در این بن بست، سه حزب کمونیست کارگری در انتهای راه” را بار دیگر انتشار داده است. در این کتاب، فرموده چون منصور حکمت میخواست بدون طبقه کارگر قدرت را بگیرد، او، با رهبری جناب آذرین، که در تئوریهایش قدری با “تبعیض مثبت” به کارگر همان اهمیت و تقّدسی میدهد که بت پرست به بت و گاو پرست به گاو؛ نزدیک به ۲۰ سال قبل “رفتند”. Posted in: Uncategorized | No Comments » جمال بزرگپور، اخیرا یک نوشته “داخلی” خود را انتشار علنی داده است. عنوان اولیه نوشته او: “اولویت فعالیت این دوره ما در کردستان” بود که در ژوئن ۲۰۱۵ به “پلنوم سوم” کمیته مرکزی منتخب کنگره ۱۶، ارائه شد. عنوان جدید نوشته: “ضرورت شکل دادن به قطب چپ در کردستان” است. او مینویسد آن طرح: ” در زمان طرح خود بە دلایلی کە شرح آن اینجا لازم نیست، از جانب کمیتەهای رهبری وقت حزب و کومەلە مورد توجە قرار نگرفت”. Posted in: Uncategorized | No Comments » مرگ سیامک برای من چنان ناگهانی و غیر منتظره بود که واژه های تسلیت و همدردی با عزیزانش برای لحظاتی به ذهنم راه نیافتند. اما انگار مرگ، و بویژه مرگ نابهنگام، دقیقا برای دیکته کردن همان عبارات، سایه سیاهش را در برابر همه یاران و دوستان دیرین و بستگان و آشنایان سیامک ها قرار داده است. از صمیم قلب به شوان عزیز و همسر محترم سیامک و دیگربستگان و همه یاران و همسنگرهای دیرین او، تسلیت میگویم. کتاب سیامک در باره ماجرای گردان ۲۲ ارومیه، که “مجید آذری” نیز روایت مفصل تری در مورد آن نگاشته است، هر دو از شاهدان عینی وجان بدر بردگان جنایات حزب دمکرات کردستان در آن رویدادها، فصلی از تاریخ معاصر ایران و کردستان و مصاف گرایشهای مختلف و متضاد اجتماعی؛ و در عین حال مُعّرف خصائل و مختصات هویتی و شناسنامه سیاسی یکی از سابقه دارترین حزب گرایش ناسیونالیسم کرد است. در گرامیداشت خاطره گرامی سیامک عزیز، آن اثر ارزنده او را همراه با نوشته مجید آذری که خوشبختانه زنده است، بازتکثیر کرده ام. نسخه پی دی اف هر دو نوشته، پیوست اند. ۱۷ آوریل ۲۰۱۸ برای دسترسی به نسخه پی دی اف کتاب سیامک شامی بر این سطر کلیک کنید Posted in: Uncategorized | No Comments » نکاتی پیرامون شعار “جمهوری انسانی“ اخیرا در ادبیات حزب کمونیست کارگری ایران، شعارهائی با عناوین حکومت انسانی، جمهوری انسانی و یا آزادی برابری، انسانیت، و یا “انقلاب انسانی، حکومت انسانی” مطرح شده اند. ایراد و اشکال طرح چنین شعارهائی فقط این نیست که بدون اینکه حاصل یک جدل و بحث سیاسی و فکری و یا تقابل مواضع موافق و مخالف بر سر قطعنامه یا مصوبه ای حول این شعارها باشد، طرح شده اند. ایراد حتی در صرف طرح این شعار به عنوان شعار “جدید”ی که هر حزب سیاسی در مقاطع مختلف ممکن است از بطن مبارزات جاری مردم اقتباس کند و آنها را طرح کند، نیز نیست. این شعار ضمیمه و گاه آلترناتیو شعار استراتژیک تری است که مارکسیسم انقلابی و کمونیسم کارگری، در شعارهای آزادی، برابری، حکومت کارگری و یا “زنده باد جمهوری سوسیالیستی” بر سر محتوای آنها بحثها و جدلهای عمیقی با انواع کمونیسم های بورژوائی و خورده بورژوائی و سوسیالیسم خلقی داشته است و “فتح و ثبت شده” پشت سر گداشته است. اما از سوی دیگر، طرح این شعار بهیچوجه به این معنی نیست، یا دستکم از منظر من چنین به نظر میرسد، که گویا یک شعار قدری عام تر، حکومت کارگری یا جمهوری سوسیالیستی، متعین تر و مشخص تر و ملوس تر و “قابل فهم” تر و در نتیجه “توده ای” تر شده است. بنابراین پیشاپیش تکلیفم را با این تعبیر ساده اندیشانه که مگر سوسیالیسم، انسانی نیست و یا اینکه حکومت کارگری مگر هدف امحاء و زوال دولت را در دورنمای خود ندارد و پس محتوای حکومت کارگری، چه بسا عمیقتر، “انسانی” است، روشن کرده ام. از نظر من جایگزینی جمهوری سوسیالیستی یا حکومت کارگری با حکومت انسانی، و یا حتی مترادف و موازی کردن آنها، بهیچوجه مُتعّین تر کردن و یا مشخص تر کردن یک شعار عام و استراتژیک نیست. بگذارید منظورم را روشنتر بیان کنم: Posted in: Uncategorized | No Comments » ۱- “انا عرب” سازمان راه کارگر، جناح هیات اجرائی در رابطه با نا آرامیهای روزهای اخیر در خوزستان اعلامیه ای داده است. بهانه راه کارگر برای صدور این اعلامیه از نظر من چون مائده ای آسمانی برای ابراز تعلق خاطراین جناح راه کارگر به هویت و آرمان واقعی آنها، یعنی تعریف مکانیسمها و متابولیسم جامعه ایران بر اساس تعلقات خرافی شهروندان به هویتهای ملی و قومی و مذهبی است. در اعلامیه کذائی چنین عنوان شده است: “روز دوم فروردین۱۳۹۷، کانال۲ تلویزیون جمهوری اسلامی در نمایش تلویزیونی «کلاه قرمزی»، با نادیده گرفتن عمدی یا سهوی، باعث رنجش هموطنان عرب مان در خوزستان شد. در نمایش عروسکی «کلاه قرمزی»، عروسک‌های مردنما و زن‌نما، لباس‌های سنتی ملیت‌های مختلف ایران بر تن داشتند بر روی نقشه، طوری چیده شده بودند که هر عروسک، نمادی از تنوع ملی و فرهنگی در ایران را به نمایش می گذاشت. از بین همه ملیت های تشکیل دهنده ایران، تنها عروسک‌های نماد هموطنان عرب مان غایب بود، یعنی هموطنان عرب مان، جایی در نقشه ایران نداشتند” (راه کارگر، هیات اجرائی، ماهمه عرب هستیم، اول آوریل، خط تاکیدها همه جا از من است) Posted in: Uncategorized | No Comments » |