Archive for فروردین ۱۶ام, ۱۳۹۷نکاتی پیرامون شعار “جمهوری انسانی“ اخیرا در ادبیات حزب کمونیست کارگری ایران، شعارهائی با عناوین حکومت انسانی، جمهوری انسانی و یا آزادی برابری، انسانیت، و یا “انقلاب انسانی، حکومت انسانی” مطرح شده اند. ایراد و اشکال طرح چنین شعارهائی فقط این نیست که بدون اینکه حاصل یک جدل و بحث سیاسی و فکری و یا تقابل مواضع موافق و مخالف بر سر قطعنامه یا مصوبه ای حول این شعارها باشد، طرح شده اند. ایراد حتی در صرف طرح این شعار به عنوان شعار “جدید”ی که هر حزب سیاسی در مقاطع مختلف ممکن است از بطن مبارزات جاری مردم اقتباس کند و آنها را طرح کند، نیز نیست. این شعار ضمیمه و گاه آلترناتیو شعار استراتژیک تری است که مارکسیسم انقلابی و کمونیسم کارگری، در شعارهای آزادی، برابری، حکومت کارگری و یا “زنده باد جمهوری سوسیالیستی” بر سر محتوای آنها بحثها و جدلهای عمیقی با انواع کمونیسم های بورژوائی و خورده بورژوائی و سوسیالیسم خلقی داشته است و “فتح و ثبت شده” پشت سر گداشته است. اما از سوی دیگر، طرح این شعار بهیچوجه به این معنی نیست، یا دستکم از منظر من چنین به نظر میرسد، که گویا یک شعار قدری عام تر، حکومت کارگری یا جمهوری سوسیالیستی، متعین تر و مشخص تر و ملوس تر و “قابل فهم” تر و در نتیجه “توده ای” تر شده است. بنابراین پیشاپیش تکلیفم را با این تعبیر ساده اندیشانه که مگر سوسیالیسم، انسانی نیست و یا اینکه حکومت کارگری مگر هدف امحاء و زوال دولت را در دورنمای خود ندارد و پس محتوای حکومت کارگری، چه بسا عمیقتر، “انسانی” است، روشن کرده ام. از نظر من جایگزینی جمهوری سوسیالیستی یا حکومت کارگری با حکومت انسانی، و یا حتی مترادف و موازی کردن آنها، بهیچوجه مُتعّین تر کردن و یا مشخص تر کردن یک شعار عام و استراتژیک نیست. بگذارید منظورم را روشنتر بیان کنم: Posted in: Uncategorized | No Comments » ۱- “انا عرب” سازمان راه کارگر، جناح هیات اجرائی در رابطه با نا آرامیهای روزهای اخیر در خوزستان اعلامیه ای داده است. بهانه راه کارگر برای صدور این اعلامیه از نظر من چون مائده ای آسمانی برای ابراز تعلق خاطراین جناح راه کارگر به هویت و آرمان واقعی آنها، یعنی تعریف مکانیسمها و متابولیسم جامعه ایران بر اساس تعلقات خرافی شهروندان به هویتهای ملی و قومی و مذهبی است. در اعلامیه کذائی چنین عنوان شده است: “روز دوم فروردین۱۳۹۷، کانال۲ تلویزیون جمهوری اسلامی در نمایش تلویزیونی «کلاه قرمزی»، با نادیده گرفتن عمدی یا سهوی، باعث رنجش هموطنان عرب مان در خوزستان شد. در نمایش عروسکی «کلاه قرمزی»، عروسک‌های مردنما و زن‌نما، لباس‌های سنتی ملیت‌های مختلف ایران بر تن داشتند بر روی نقشه، طوری چیده شده بودند که هر عروسک، نمادی از تنوع ملی و فرهنگی در ایران را به نمایش می گذاشت. از بین همه ملیت های تشکیل دهنده ایران، تنها عروسک‌های نماد هموطنان عرب مان غایب بود، یعنی هموطنان عرب مان، جایی در نقشه ایران نداشتند” (راه کارگر، هیات اجرائی، ماهمه عرب هستیم، اول آوریل، خط تاکیدها همه جا از من است) Posted in: Uncategorized | No Comments » |